ზაფხული მარიამ ივეჩიანი, 14 წლის ისევ დადგა სანატრელი დღე. მხიარული ჟრიამულით მიქრის მატარებელი ლურჯი ზღვისკენ. პატარები და დიდები ვაგონში შეუპყრია სასიამოვნო მოლოდინს: მზე, სიცხე, წყალი, საღამოს ხალხით გადავსებული პარკი. აქვე პატარები თავიანთ დედიკოებს თხოვენ _ ზოგი ტირილით, ზოგიც მხიარულად : დედი, მიყიდე რა ნაყინი. მათი ჟრიამული ფარავს სხვების ხმებს. შორს, ჰორიზონტზე მოჩანს მზე. უკვე ბინდდება. ცა მრავალფერად შეღებილა: წითელი, სტაფილოსფერი, იასამნისფერი ირევა მეწამულ ცაზე. იქვე მოჩანს გემი, რომელიც ჰორიზონტს კიდევ უფრო ალამაზებს. თოლიებიც აქა-იქ შემორჩენილან და დაბინდულ მზეზე მათი ჩრდილი ირეკლება. აქვე სანაპიროზე, ხის სახლი ამაყად დგას. ყოველ ზაფხულს დამსვენებლების მასპინძელია და მის კედლებში მოწყენილობა ვერ დაისადგურებს. მიყვარს მზის ჩასვლის ყურება ზღვაზე. ბევრ რამეზე შეგიძლია დაფიქრდე განმარტოებით. მზით გამთბარი წყალი ხომ თავს გაგრძნობინებს მყუდროდ და გამშვიდებს.
"Zgvispiras"
ReplyDeleteZgvispiras, patara saxlshi cxovrobda ojaxi, ronlebsac hqondat gemi, isini xshirad gadiodnen zgvashi tevzis tasacherad, ezoshi ki ulamazesi palmebi hqondat, sadac xshiras isvenebdnen da cxovribdnen bednierad.
სახელი? შრიფტი?
Deleteზაფხული
ReplyDeleteმარიამ ივეჩიანი, 14 წლის
ისევ დადგა სანატრელი დღე. მხიარული ჟრიამულით მიქრის მატარებელი ლურჯი ზღვისკენ. პატარები და დიდები ვაგონში შეუპყრია სასიამოვნო მოლოდინს: მზე, სიცხე, წყალი, საღამოს ხალხით გადავსებული პარკი. აქვე პატარები თავიანთ დედიკოებს თხოვენ _ ზოგი ტირილით, ზოგიც მხიარულად : დედი, მიყიდე რა ნაყინი. მათი ჟრიამული ფარავს სხვების ხმებს.
შორს, ჰორიზონტზე მოჩანს მზე. უკვე ბინდდება. ცა მრავალფერად შეღებილა: წითელი, სტაფილოსფერი, იასამნისფერი ირევა მეწამულ ცაზე. იქვე მოჩანს გემი, რომელიც ჰორიზონტს კიდევ უფრო ალამაზებს. თოლიებიც აქა-იქ შემორჩენილან და დაბინდულ მზეზე მათი ჩრდილი ირეკლება.
აქვე სანაპიროზე, ხის სახლი ამაყად დგას. ყოველ ზაფხულს დამსვენებლების მასპინძელია და მის კედლებში მოწყენილობა ვერ დაისადგურებს.
მიყვარს მზის ჩასვლის ყურება ზღვაზე. ბევრ რამეზე შეგიძლია დაფიქრდე განმარტოებით. მზით გამთბარი წყალი ხომ თავს გაგრძნობინებს მყუდროდ და გამშვიდებს.